Odchodzimy trochę od świata Stardoll, i zajmiemy się sztuką...

Co to jest?
Decoupage, z języka francuskiego oznacza wycinanie i jest to jak najbardziej trafne określenie, ponieważ decoupage właśnie na tym polega. Różne wycinanki papierowe są łączone w projektach, przyklejane na pomalowaną lub pozłoconą powierzchnię. Najbardziej tradycyjna technika decoupage'u wymaga zastosowania 30 do 40 warstw lakieru, które są przecierane, aż do uzyskania pięknej, gładkiej i błyszczącej powierzchni. Oczywiście można używać wyciętych motywów także do zdobienia szkła lub tworzenia trójwymiarowych kompozycji. Przy tak długiej historii i różnych ścieżkach rozwoju, nie dziwi fakt, że także dziś decoupage rozwija się tworząc nowe style. Ale zacznijmy od początku.

Jak to się zaczęło?
Aby dotrzeć do początków Decopage`u musimy cofnąć się do XII wieku. Wtedy to chińscy wieśniacy tworzyli kolorowe wycinanki w żywych kolorach, które miały stać się ozdobą dla okien, latarni i innych miejsc. Obecnie sądzi się że sztuka ta przybyła do Chin z Zachodniej Syberii, gdzie prawdopodobnie ozdabiały one grobowce syberyjskich koczowników.
Z dzisiejszym decoupage`m kojarzone są jednak lakierowane prace (głównie meble) pochodzące z Dalekiego Wschodu. Lakierowane orientalne przedmioty stały się modne w Europie i ich popyt znacząco przewyższał możliwą podaż. Widząc to, weneccy producenci sekretarzyków i lakiernicy rozpoczęli produkcję "podróbek".
Uczniowie byli zatrudniani przez znanych artystów, aby ręcznie kolorować obrazki i sztychy wiodących artystów. Były one następnie wycinane, mocowane na powierzchni do dekoracji i pokrywane wieloma warstwami lakieru, tak, aby powstał mebel czy też przedmiot sztuki ściśle odzwierciedlający tę wyjątkową technikę i popularne przedmioty przywożone przez handlarzy z Chin i Japonii.
Równocześnie z tym rozwojem, bogata część społeczeństwa zatrudniała mistrzów, aby malowidłami ozdabiali meble i ściany. Rysunki współczesnych artystów były wycinane, przyklejane i pokrywane lakierem, aby odzwierciedlały oryginalne obrazy.
W XVIII i XIX wieku ta forma sztuki rozkwitła w całej Europie. Damy wycinały obrazki i przyklejały je na pudła na kapelusze, stojaki itp.
W XVII wieku, w Anglii, decoupage był bardzo popularny wśród szlachcianek, które poświęcały się sztuce wycinania obrazków i przyklejania ich na różne przedmioty.
Ta technika i umiejętność lakierowania były znane w Anglii jako styl japoński (Japanning).
W XIX wiecznej Anglii, w erze wiktoriańskiej, ręczne kolorowanie i delikatne wycinanie przybrało formę bardziej sentymentalną, opartą na kwiatowych kolażach. To zbiegło się w czasie z wprowadzeniem kart na Walentynki, zdobionych i tłoczonych papierów i lamówek do zdobienia różnych przedmiotów, takich jak parawany, lampy, pudła i wiele innych. W tych czasach wiele wiktoriańskich nianiek uczyło swoich podopiecznych jak ozdabiać przedmioty przy użyciu papierów dekoracyjnych.

Dzięki swojej bogatej historii i wielorakości stosowanych technik, możliwości tej fascynującej sztuki zdobniczej są praktycznie nieograniczone, oferując każdemu, kto chciałby jej zakosztować, nieskończenie wiele godzin kreatywnej pracy i radości twórczej.




Sztuka zdobienia Decoupage